VE vaki oldu ki, Saul Filistîlerin ardından döndüğü zaman, kendisine: İşte,
Davud En-gedi çölündedir, diye bildirildi.
2. Ve Saul bütün İsrailden üç bin seçme adam aldı, ve yaban keçileri
kayaları üzerinde Davudla adamlarını aramak için gitti.
3. Ve yol kenarındaki koyun ağıllarına geldi, ve orada bir mağara vardı; ve
Saul ayaklarını örtmek için oraya girdi. Ve Davudla adamları mağaranın iç
tarafında oturuyorlardı.
4. Ve Davudun adamları kendisine dediler: İşte, RABBİN sana: İşte,
düşmanını senin eline vereceğim, ve gözünde iyi görüneni ona yapacaksın, dediği
gün bugündür. Ve Davud kalktı, ve Saulun cübbesinin eteğini gizlice kesti.
5. Ve ondan sonra vaki oldu ki, Saulun eteğini kesmiş olduğundan dolayı Davudun
yüreği kendisini kötüledi.
6. Ve adamlarına dedi: RAB bana göstermesin ki, efendime, RABBİN mesihine
karşı bu işi yapayım, ona el uzatayım, çünkü o RABBİN mesihidir.
7. Ve Davud bu sözlerle adamlarının önüne geçti, ve Saula karşı kalkmağa
bırakmadı. Ve Saul mağaradan kalkıp yoluna gitti.
8. Ve ondan sonra Davud kalktı, ve mağaradan çıktı, ve Saulun ardından:
Efendim, kıral! diye bağırdı. Ve Saul arkasına baktı, ve Davud yüzü yere doğru
iğilip kapandı.
9. Ve Davud Saula dedi: İşte, Davud senin zararını arıyor, diyen adamların
sözlerini niçin dinliyorsun?
10. Bugün mağarada RABBİN nasıl seni elime verdiğini, işte, gözün bugün
gördü; ve seni öldürmemi söylediler; fakat gözüm seni esirgedi; ve dedim:
Efendime karşı elime uzatmam; çünkü RABBİN mesihidir.
11. Ve bak, ey baba, evet, elimdeki cübbenin eteğine bak; senin cübbenin
eteğini kesip seni öldürmediğimden bil ve gör ki, elimde kötülük ve günah
yoktur, ve sen canımı almak için onu avladığın halde, ben sana karşı suç etmedim.
12. Seninle benim aramda RAB hükmetsin, ve RAB senden öcümü alsın; fakat
benim elim sana karşı kalkmıyacaktır.
13. Eski adamların meseli: Kötülerden kötülük çıkar, dediği gibi, benim elim
de sana karşı kalkmıyacaktır.
14. İsrailin kıralı kimin ardından çıktı? sen kimin ardını kovalıyorsun?
ölü bir köpeğin ardını, bir pirenin ardını.
15. Ve RAB hâkim olsun, ve seninle benim aramda hükmedip baksın, ve benim
davamı görsün, ve beni senin elinden kurtarsın.
16. Ve vaki oldu ki, Davud bu sözleri Saula söylemeği bitirdiği zaman Saul
dedi: Oğlum Davud, bu senin sesin mi? Ve Saul yüksek sesle ağladı.
17. Ve Davuda dedi: Sen benden daha salihsin; çünkü ben sana kötülükle
ödediğim halde sen bana iyilikle ödedin.
18. Ve bugün bana karşı iyi davrandığını belli ettin, çünkü RAB beni eline
verdi, ve beni öldürmedin.
19. Çünkü bir adam düşmanını bulursa onu iyilikle yoluna gönderir mi?
bundan dolayı bugün bana yaptığın iş için RAB sana iyilikle ödesin.
20. Ve şimdi, işte, mutlaka kırallık edeceğini, ve İsrail kırallığının
senin elinle durdurulacağını biliyorum.
21. Ve benden sonra zürriyetimi kesmiyeceğine, ve babamın evinden benim
adımı kaldırmıyacağına, şimdi bana RABBİN hakkı için and et.
22. Ve Davud Saula and etti. Ve Saul evine gitti; ve Davudla adamları
hisara çıktılar.