VE Samuel öldü; ve bütün İsrail toplanıp onun için dövündüler, ve onu
Ramada kendi evinde gömdüler. Ve Davud kalkıp Paran çölüne indi.
2. Ve Maonda bir adam vardı, ve onun işi Karmelde idi; ve adam çok büyüktü,
ve üç bin koyunu ile bin keçisi vardı; ve Karmelde koyunlarını kırkıyordu.
3. Ve adamın adı Nabal, ve karısının adı Abigaildi; ve kadın çok anlayışlı,
ve bakılışı güzeldi; adam ise, kaba ve işlerinde kötü idi; ve o Kaleb
evindendi.
4. Ve Nabalın koyunlarını kırkmakta olduğunu Davud çölde işitti.
5. Ve Davud on uşak gönderdi, ve Davud uşaklara dedi: Karmele çıkın; ve
Nabalın yanına gidin, ve tarafımdan ona selâm edin;
6. ve ona böyle dersiniz: Var olasın, ve sana selâmet, ve evine selâmet, ve
seninkilerin hepsine selâmet!
7. Ve şimdi, sende kırkıcılar olduğunu işittim; işte, senin çobanların
yanımızda idiler, ve onları utandırmadık, ve Karmelde bulundukları bütün günler
hiç bir şeylerinin eksildiğini görmediler.
8. Kendi uşaklarına sor, ve sana bildireceklerdir; ve uşaklar senin gözünde
lûtuf bulsunlar; çünkü iyi günde geldik; rica ederim, kullarına, ve oğlun
Davuda elinden geleni ver.
9. Ve Davudun uşakları geldiler, ve Davudun adı ile Nabala bütün bu sözlere
göre söyliyip sustular.
10. Ve Nabal cevap verip Davudun uşaklarına dedi: Davud kim oluyor?
Yessenin oğlu da kim oluyor? bugünlerde çok kullar var ki, her biri
efendisinden kaçıyor.
11. Ekmeğimi, ve suyumu, ve kırkıcılarım için boğazladığım hayvanlarımın
etini alıp da, nereden olduklarını bilmediğim adamlara mı vereyim?
12. Ve Davudun uşakları yollarına dönüp geri gittiler, ve gelip bu sözlerin
hepsine göre ona bildirdiler.
13. Ve Davud adamlarına: Herkes kılıcını kuşansın, dedi. Ve herkes kılıcını
kuşandı; ve Davud da kılıcını kuşandı; ve dört yüz kişi kadar Davudun ardınca
çıktılar, ve iki yüz kişi eşyaların yanında kaldı.
14. Ve Nabalın karısı Abigaile uşaklardan biri bildirip dedi: İşte,
efendimize selâm etmek için Davud çölden uşaklar gönderdi; ve onları tersledi.
15. Fakat o adamlar bize çok iyilik etmişlerdi; ve biz utandırılmamıştık,
kırda olduğumuz vakit, onlarla yürüdüğümüz bütün günler hiç bir şeyimiz
eksilmedi;
16. koyunları güderken, yanlarında olduğumuz bütün günler, gece gündüz
bizim için siper oldular.
17. Ve şimdi bak, ve ne yapacağını düşün; çünkü efendimize karşı, bütün
evine karşı kötülük kararlaştırılmıştır; çünkü öyle yaramaz bir adamdır ki,
kendisine kimse söz söyliyemiyor.
18. Bunun üzerine Abigail çabuk davrandı, ve iki yüz ekmek, ve iki tulum
şarap, ve hazırlanmış beş koyun, ve beş ölçek* kavrulmuş buğday, ve yüz salkım
kuru üzüm, ve iki yüz parça basılmış incir aldı, ve eşeklere yükletti.
19. Ve uşaklarına dedi: Önüme geçin; işte, ben arkanızdan geliyorum. Fakat
kocası Nabala bildirmedi.
20. Ve vaki oldu ki, kadın eşeğe binmiş olarak dağın kapalı tarafından
inerken, işte, karşısında Davudla adamları iniyorlardı; ve kadın onlara rast
geldi.
21. Ve Davud demişti: Gerçek, bu adamın çölde olan bütün şeylerini boş yere
korudum, ve onun bütün şeylerinden hiç biri eksilmedi; ve bana iyilik yerine
kötülükle ödedi.
22. Eğer sabah ışığına kadar onun bütün erkeklerinden birini sağ
bırakırsam, Allah Davudun düşmanlarına böylesini ve daha ziyadesini yapsın.
* Tartılar ve ölçüler cetveline bak.
23. Ve Abigail Davudu görünce çabuk davranıp eşekten indi, ve Davudun
önünde yüz üstü düştü, ve yere kapandı.
24. Ve ayaklarına düşüp dedi: Günah benim üzerimde, efendim, benim üzerimde
olsun; ve bırak, cariyen sana söylesin, ve cariyenin sözlerini dinle.
25. Rica ederim, Nabaldan, bu yaramaz adamdan dolayı efendim yüreğine dert
komasın; çünkü adı nasılsa kendisi de öyledir; adı Nabaldır,* ve kendisinde
ahmaklık vardır; ve ben cariyen, efendimin gönderdiği uşakları görmedim.
26. Ve şimdi efendim, hay olan RABBİN hakkı için, ve senin hayatın hakkı
için, mademki RAB seni kana girmekten, ve kendin için elinle öç almaktan
alıkoydu, şimdi düşmanların ve efendimin kötülüğünü arıyanlar Nabal gibi
olsunlar.
27. Ve şimdi cariyenin efendime getirdiği bu hediye efendimin ardınca
yürüyen uşaklara verilsin.
28. Rica ederim, cariyenin günahını bağışla; çünkü RAB mutlaka efendime
emin bir ev yapacaktır, çünkü efendim RABBİN cenklerini ediyor; ve bütün
günlerinde sende kötülük bulunmıyacaktır.
29. Ve adam seni kovalamak ve canını aramak için kalktığı halde, efendimin
canı Allahın RABBİN yanında hayat demetinde bağlı kalacaktır; ve düşmanlarının
canlarını, sapanın ortasından atar gibi atacaktır.
30. Ve vaki olacak ki, RAB senin hakkında söylemiş olduğu iyiliğin hepsine
göre efendime yapmış, ve seni İsrail üzerine hükümdar kılmış olacağı zaman,
31. ne boş yere kan dökmüş, ve ne de efendime kendisi için öç almış olması,
sana keder, ve efendime yürek acısı olmıyacaktır. Ve RAB efendime iyilik ettiği
zaman cariyeni hatırla.
* Ahmak.
32. Ve Davud Abigaile dedi: İsrailin Allahı RAB mubarek olsun ki, bugün beni
karşılamağa seni gönderdi;
33. ve anlayışın mubarek olsun, ve sen mubarek olasın; kana girmekten, ve
öcümü kendi elimle almaktan beni bugün sen alıkoydun.
34. Ve gerçek sana kötülük etmekten beni alıkoyan İsrailin Allahı, hay olan
RABBİN hakkı için, eğer beni karşılamak üzre çabuk davranıp gelmese idin,
mutlaka sabah ışığına kadar Nabalın erkeklerinden biri bile kalmazdı.
35. Ve kendisine getirmiş olduğu şeyleri Davud onun elinden aldı; ve ona
dedi: Selâmetle evine çık; bak, senin sözünü dinledim, ve seni iyi kabul ettim.
36. Ve Abigail Nabalın yanına geldi; ve işte, evinde ziyafet vardı, bir
kıral ziyafeti gibi. Ve Nabalın yüreği içinde neşeli idi, ve kendisi çok
sarhoştu; ve sabah ışığına kadar az olsun çok olsun kadın ona bir şey
bildirmedi.
37. Ve sabahlayın vaki oldu ki, Nabal şaraptan ayıldığı vakit karısı bu
şeyleri ona bildirdi, ve içinde yüreği öldü, ve kendisi taş gibi oldu.
38. Ve vaki oldu ki, on gün kadar sonra RAB Nabalı vurdu, ve öldü.
39. Ve Davud Nabalın öldüğünü işitince dedi: Nabal elile olan utancımın
davasını gören, ve kulunu kötülükten alıkoyan RAB mubarek olsun; ve Nabalın
kötülüğünü RAB onun başına döndürdü. Ve Davud Abigaili kendisine karı olarak
almak üzre onunla söyleşmeğe adamlar gönderdi.
40. Ve Davudun kulları Karmele Abigailin yanına geldiler, ve ona: Davud
seni kendisine karı olarak almak için bizi sana gönderdi, diye söylediler.
41. Ve kadın kalkıp yüz üstü yere iğildi, ve dedi: İşte, cariyen efendimin
kullarının ayaklarını yıkamak için hizmetçidir.
42. Ve Abigail çabuk davrandı, ve kendi ardınca giden beş genç kadını ile
beraber kalkıp eşeğe bindi; ve Davudun ulakları ardınca gitti, ve onun karısı
oldu.
43. Ve Davud Yizreelden Ahinoamı da aldı; ve ikisi de onun karısı oldular.
44. Ve Saul, kızı Mikalı, Davudun karısını, Gallimden Laiş oğlu Paltiye
vermişti.